Üzüntü ile ilgili Kompozisyon
Yormakta beni hayat. Her gün yeni bir acı. Tahammül edemiyorum artık buna. Boş verdim her şeyi, tükendim. Aslında uzun zamandır yazmıyorum. Bunu da koy vermiştim. Bugün yeniden başlıyorum yazmaya. Beni ayakta tutuyor. Acım hafifliyor. Derdim azalıyor.
Birini tanıdım yakın zamanda. Ölümle yaşam arasında kalmış, gelip gitmekte. Kalbi delik, beyninde bir tümör, akciğerler mahvolmuş. Daha 17 yaşında. Ölmesi için çok erken. Daha evlenecek, baba olacak, sonra torunları olacak, huysuz bir ihtiyar olacak. Yorgun o da, bitmiş, artık yaşamak istemiyor. Zaten yaşayamıyor da. Çocukluğu elinden alınmış. Onun yaşıtları sokaklarda çamurun içinde oynarken o, hastane köşelerinde, odalarda, adını bile bilmediği tıbbi aletlerle oynuyordu. Onun yaşıtları çocuk şarkılarıyla büyürken o, anlamını bile bilmediği tıbbi terimlerin arasında kalmış, ölmekten korkuyordu.
Şimdi bana kimse dert yanmasın aşığım, mutsuzum, dostsuzum diye! Bakın işte o en kötüsünü yaşıyor. Hayatsız kalmış. En çokta o gözümün önünde erirken elimden bir şeyler gelmemesi canımı yakıyor. Çoğunuz anlamayacak belki ama ölümle burun buruna gelmiş bir insanın sözleri içimi yakıyor. Daha yeni tanıştık, 2 gün belki olmuştur. Yani aslında tanımıyorum bile. Ama onun uzak bir yerlere gitmesinden korkuyorum. Çünkü bana güç veriyor.
O dayanabiliyorsa bazı şeylere o haliyle, bende dayanabilirim diyorum kendi kendime. Ve onunla beraber hayata devam etmek, üzgün olmamak, yaşamak istiyorum, Allah’ın izniyle…
Fatma ÇATAL – DenizTopu.com
size yemin eder ki bu kompozisyonu okurken ağladım.Mükemmel olmuş kim yazmışsa çok güzel olmuş.Tek kelimeyle MUHTEŞEM ❗ 😳 😥
üzüntü dediğin nedir yha??
bu dünyada kimsenşn seni üzmesine izin verme ❗ ❗ 😐 😐
😉 çok güzel olmuş yazan kimse teşekürler
süper kompozisyonmuş 😉